‘Gündüzü mezarlık gecesi gerdanlık’ denen doğunun incisi, zamanın durduğu şehir diye söyleniyor, lakin benim de fark ettiğim sanki yavaş yavaş akıyor gibi zaman gerçekten bu şehirde. Bölgenin genel şartları gereği terör tehdidi başta olmak üzere şehir büyük bir sükûnete teslim olmuş belki de biraz sıcağın da etkisiyle zamanın bu şehirde çivilenmiş olduğu kanaatine sevk eden şey bu belki de…
Protestan Kilisesi: Latifiye Mahallesi’nde Mardin Protestan Kilisesine giriyoruz. Papaz efendinin söylediğine göre binanın tarihinin, 3000 yıl civarındaymış. Ortadoğu’nun en eski Protestan kilisesi olarak kabul edilen bu kilisenin mimarisi taş işçiliği ile taçlandırılmış. Girişteki avlusu dikkatimizi çekecek kadar güzel. Papaz efendi gelen ziyaretçilerle yakından alakadar oluyor: ‘Sorusu olan var mı? Din değiştirmek isteyen var mı?’ gibi sorularla doğrudan yardımcı olmaya çalışıyor herkese. Yakın ilgisi münasebetiyle kendisine teşekkür edip ayrılıyoruz.
Latifiye Camii: Artuklu Sultanlarından Abdüllatif tarafından 1371 yılında II. Sultanlık döneminde yaptırmıştır. Caminin şu anki minaresi ise 1845 yılında Musul Valisi olan Gürcü Mehmet Paşa tarafından yaptırılmıştır. Doğu tarafında bulunan görkemli Taç kapıdan avluya giriyoruz. Güney kısımdaki kapılar ise zamanla yenilenmiş, ufaltılmış veya kapatılmıştır. Camide bulunan minber ve mahfil görkemli, Selçuklu döneminde yapılan ahşap işçiliğinin en nadide örneklerindendir. Kare bir mekanı kaplamakta olan yapı; kuzeyi revaklı bir avlunun, güneyinde yer alan orta bölümü kubbe ile örtülü mihrap duvarına paralel iki nefli bir alandan oluşmaktadır. Doğuda ana mekan ile avlunun birleştiği yerde anıtsal bir portalı ve simetriği de bulunan basit kemerli bir kapı yapının iki girişini sağlamakta. Kuzey doğusunda ise geleneksel Mardin camilerinde olduğu gibi bir tek minaresi mevcut bu muhteşem eseri gezmek, onun içindeki huzura ve ruhun yüksekliğine tanık olmak gerçekten çok zevk verici. Lakin avludaki Muhteşem Ayvam Çeşmesi hem farklı ve görkemli mimarisi hem de o sıcak ortama katmış olduğu kadim serinlik mutlaka hissedilmeli.
Gençlere dönüp; en azından yeni şehir denilen yerdeki çarpık kentleşmenin uydu antenlerinin şehir siluetine vermiş olduğu görsel kirliliği saymazsak eski Mardin’in korunuyor olması teselli edici diyorum. Şehrin kimliğinin korunması bakımından 1985’ten beri gittikçe artan bir ivmeyle gerçekleştirilen restorasyonlarla büyük tarihi konakların turizme kazandırılmış olması gibi şehrin kültürel mirasının korunmasına yönelik çalışmaların yapılmış olması ülkemiz adına umudumuzu artırıyor…
Kayseri’ye Bedesteni: Dar sokaklar arasında hızla iniş çıkışlar ve sayısız merdivenleri adımlayarak dolaştığımız bu şehirde şehir kimliğinde yeri olan lakin tamamı mevcut olmayan yani bir kısmının yıkıldığı, bir kısım dükkanların halen hayatiyetini sürdürdüğü bu çarşının kesin olmamakla birlikte 1487-1502 yılları arasında yapıldığı rivayet edilmektedir. Bu çarşıda bir masal dünyasından kopup gelen rengarenk sabunlar başta olmak üzere aklınıza gelen her şeyi alabilirsiniz.
Tesbihçileri geziyoruz arasta pazarda. Antika eşyalar satan dükkanlarda gümüş işleri, hediyelik eşyalar, yöresel kıyafetler, Mardin’e özgü özellikle Süryani kültürüne dair başta Şahmaran olmak üzere önemli semboller ve birçok eski Mardin hatırası eşyaların sergilendiği ve satışının yapıldığı arastayı geziyoruz. Sonra baharatçıları gezip merdivenlerden aşağı güzel sabun kokularını takip ediyoruz. Sabun satan çocuklarla sohbet ediyoruz ‘Abi hemen foturafı facebooka koy, olur mu’ diye de beni tembihlemeyi unutmuyor ismi Ali olan sabuncu çocuk…
Not: Yazının üçüncü kısmı haftaya yayımlanacak.
*Bu makalede yer alan fikirler yazara aittir. Kale Gündem Gazetesi’nin editöryal politikasını yansıtmayabilir.
05:58
News
Yazarlar
Yazarlar
Yazarlar
Yazarlar
Yazarlar
Yazarlar
