Herhangi bir olumsuzluk durumunda insanda yaşam belirtisi olup olmadığını belirlemek için ilk önce kalbinin çalıştığına işaret eden nabzın atıp atmadığına bakılır. Eğer nabız atıyorsa umut var demektir. Aksi takdirde yakınlarında, karamsarlık, sinirlilik vb. birçok endişe ile umutsuzluk daha çok kendini hissettirir. Çaresiz olmanın en dayanılmaz ruhsal durumudur umutsuzluk. Neden bunları anlattım diye merak edenler olmuştur.
Malatya’mızın deprem sonrası durumuna açıklık getirebilmek için anlattım bunları. Çünkü ben şehirlerin de bir kalbi olduğuna inanıyorum. Çünkü ben şehirlerin, orada yaşayanların suretini yansıttığına inanıyorum. 6 Şubat evvelinde bu aziz memleketin havasını soluyan, suyunu içen insanların özlemlerini, beklentilerini, umutlarını karşılamaya kendini adamış kararlı bir şehir görüyordum. İnsanların heyecanlarına, duygularına, düğünlerine, bayramlarına bütün coşkunluğuyla katılan sevdalı bir şehir görüyordum; yüksek eyvanlarında bülbüllerin öttüğü. Ne zaman ki yaşanan depremler ile birlikte suyu bulanık akmaya başladı, havası kurşun rengine döndü; güzel Malatya’m soluk benizli bir insan sureti gibi yaşam ve ölüm arasında ince bir çizgi üzerinde kaldı; tıpkı alnına yazılan kader çizgisi gibi. Şimdiye kadar bu şehir bütün her şeyi ile ahde vefasını gösterdi; canımızdan can gitmemesi için arzın onca şiddetine direndi yaralı bir aslan gibi. Ama bizlerin vefasızlığı karşısında gitgide zayıf düşmeye başladı. Yaklaşık 50 gündür kan kaybediyor lakin umudunu koruyor, yaralarının sarılacağı inancıyla.
Ama biz ne yapıyoruz? Hâlâ bir teşhis koyamıyoruz. Hâlâ bir reçete yazamıyoruz. Neden biliyor musunuz? Tanıyor gibi görünüyoruz lakin hiç tanımıyoruz şehrimizi. Yönetilenden yönetene, hiçbirimiz şehrimizi tanımıyoruz. Ismarlama reçetelerden medet umuyoruz. Mış gibi yapıyoruz. Hani biz bu şehri çok seviyorduk. Seven sevdiğinin derdini de dermanını da bilir; kimse kusura bakmasın. Sevmek ispatı gerektirir. Ben, sen, o, biz, siz, onlar; ivedilikle bu şehre olan vefamızı göstermek zorundayız, bu şehre olan sevdamızı “ki varsa” ispat etmek zorundayız.
Çünkü başka Malatya yok!!!
Selametle kalınız…
*Bu makalede yer alan fikirler yazara aittir. Kale Gündem Gazetesi’nin editöryal politikasını yansıtmayabilir.
12:31
News
Gündem
Gündem
Gündem
Gündem
Gündem
Gündem
