İsfahan: Çehel Sütun Sarayı

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Kale Gündem – Çehel Sütun Sarayı meydanı çıkınca ilk sola dönüldüğünde hemen karşınıza çıkan saray. Meydandaki Ali Gapu Sarayı’nın tam arkasında büyük bir asırlık bahçe içerisinde yer almaktadır. Çehel Sütun (kırk sütun) Sarayı’nın 20 tane ahşap sütunu bulunmakta olup  önündeki havuza yansıyan 20 sütun görüntüsü ile birlikte toplam da 40 sütun ettiğinden Kırk Sütun Sarayı ismini almıştır.

Aynalı Mukarnaslarla bezenmiş bir görkemli kapıdan girilen bu yapının içinde Yavuz Sultan Selim ve Şah İsmail’in Çaldıran Savaşı da büyük bir duvar üzerinde resmedilmiş olarak sergilenmekte ayrıca  eski eser koleksiyonlarının sergilendiği bir müze durumunda İsfahan’ın ve İran’ın yoğun ziyaretçi alan müzelerinden birisi olma özelliğini taşıyor. Vakit ikindi vakti yorgunluk artık taşınmaz hale geldiğinden gidip büyük asırlık ağaçların altında uzanıp dinlenmek amacıyla bahçenin içlerine doğru yürüyorum az ileride ağaçların içinde önünde küçük havuz ve sedirlerin olduğu şirin bir geleneksel çayhane görüyorum  doğruca gidip otantik İran milli kültürüne göre döşenmiş tamamen geleneği yansıtan başta halı kilim ve oturma grupları duvar resimleri ve kumaş kaplamalar insanı tarihin içine götürüyor adeta. Fazla kalabalık olmayan çayhanede gözüme kestirdiğim bir yere uzun oturup ayakkabılarımı çıkarıp bir çay ve yanına da bir galyan (nargile) söylüyorum değmeyin keyfime hiç kalkacağım yok buradan.

Kristal şekerler kullanılıyor çay için altın sarısı çubuklara tutturulmuş bardağa daldırıp tatlandırıyorsunuz. Çayın yanda kek tarzın da yiyecekler atıştırıp akşam için düşündüğüm ziyafetten dolayı atıştırmalıkla geçiştiriyorum öğle öğününü. Çünkü akşama planım İsfahan’ın ünlü restoranı Shahrzad’da yemeyi düşünüyorum nerden baksan 1-2 saat dinlendim kendime geldim toparlanıp  İran’ın sembol eserlerinden biri olan Siosepol Köprüsüne yürüyorum mesafe çok değil yavaş yavaş.

Siosepol Köprüsü

Zayende Rud Irmağı üzerindeki 1602 yılında yapılmış olan 33 gözlü  Si-o-se Pol (Farsçası: 33 sütunlu köprü) mimarı olan Allahverdi Han adıyla bilinen 300 metre uzunluğunda 14 metre eninde ki meşhur köprüdeyim. Köprü üzerinden yürüyüp karşıya geçiyorum sonra tekrar dönüp kemerlerle bölünmüş upuzun balkon gibi kısımlarda herkes resim çekiyor ya da çekiliyor genç kızlar çocuklar etrafımı çevirip ‘harici’ diyerek ‘ağa hali şoma çitory’ sohbet etmek istiyorlar ayak üstü İstanbul’dan geldiğimi öğrenince dizilerden bahsedip bir şeyler soruyorlar, sinema televizyon okuyan bir öğrenci entelektüel konulara girmek niyetinde lakin zamanımız yok gel birlikte gezelim cevabım karşısında şaşırıp teşekkür ederek tekrar arkadaşlarına dönüyor.

Köprünün alt kısmı merak ediyorum insanlar ayakkabılarını çıkartıp bent gibi yapılmış suyun debisinin düşürüldüğü bir düzlemde yalın ayak nehri karşıdan karşıya gecen insanlar veya hut merdivenlerde dinlenip ayaklarını suya sokarken uzun bir yanık sesle gazel kaside tarzında acının harman olup savulduğu bir İran ezgisine kulak veriyorum mübalağa etmiyorum nehrin öte yakasına kadar duyulduğundan eminim. Biraz aşağıya doğru yürüyüp Pule Hacu Köprüsü de bir başka görkemli tarihi anıt eser orayı da gezdikten sonra Gül-i Bağ gül bahçesini gezip günün sonunu Shahrzad’da yemekle sonlandırmak üzere taksi çevirip biraz pazarlıktan sonra biniyorum aslında hiç pazarlık yapacak halim yok Allahtan İran çok ucuz. Akşamın hafifçe saçlarını döktüğü anda kendimi meşhur restoranın karşısında buluyorum. Restoran adeta bir saray yavrusu bir sanat galerisi havasında duvarlar minyatürler ve İran el sanatlarının süsleme örnekleri ile dolu doğunun gizemini mistik tarafını ortaya koyan bir tarz oluşturulmuş, etrafa bakındığımda göz ucumla  nedense hep zengin insanların uğrak mekanı olduğu izlenimine kapıldım.

Çorbaya bayıldım yarma ve havuç ile yapılmış küçük yeşil limonların da bulunduğu çorba enfes denilecek kadar var. Ardından Kebab-ı Khubide söylüyorum güzel oldukça doyurucu bir kebap eti de nefis yanında taze naneli ayran ve lavaş götür götürebildiğin kadar. Sonra mütevazi hesabımı ödeyip  doğruca taksiciye Naksi Cihan Hoteli dedim…

Vank Katedrali

Ertesi gün ilk işim Vank Kilisesine gitmek Ermenilerin yoğun olduğu Colfa semtinde kutsal hikâyelerin  minyatürlerle anlatıldığı renklerin canlılığı adeta.  Katedral muhteşem bir tablo gibi insanı çarpan etkileyen bir yer, mutlaka görülmeli bu kilise. Kilise bahçesinde küçük bir Ermeni müzesi de bulunmakta. Hızla dikkatimi çeken camekan içinde büyükçe bir Türkiye haritasının da varlığı sanıyorum Ermenilerin temcit pilavı gibi sürekli ısıttıkları şeyler babından konulmuş olmalı diye düşünüp çıkıyorum…

Not: Yazının son kısmı haftaya yayımlanacak.

*Bu makalede yer alan fikirler yazara aittir. Kale Gündem Gazetesi’nin editöryal politikasını yansıtmayabilir.